توبوک ( لباس تکواندو ) چیست؟

توبوک(لباس تکواندو) چیست؟

لباس تکواندو توبوک نامیده می شود. توبوک هم مانند هرچیزی دیگر در تکواندو در تاریخ و زمان باستان ریشه دارد. توبوک به اولین نوع توبوکی که برای تکواندو در نظر گرفته شد از لباس مردم کره ی باستان که “هانبوک” نامیده میشده ، گرفته شده بود.

 اما بعدها با تعمق بیشتر در نظریه ی یین و

یانگ و همچنین تمایز لباس تکواندو از دیگر هنرهای رزمی، لباس آن تغییر کرده و به شکل امروزی درآمد. توبوک فقط برای

پوشیدن هنگام تمرین نیست بلکه در هرگونه مسابقاتی از مسابقات شهرستان گرفته تا مسابقات المپیک لازم است.

دلایل پوشیدن توبوک

این افتخار و غرور را در فرد بوجود می آورد که هنرجوی تکواندو است.

درجه ی مهارت فرد را نشان می دهد.

نماد میراث و سنت تکواندوست.

درجات مختلف که با رنگ کمربند نشان داده میشوند، مشوقی برای هنرجویان است تا در عین حفظ فروتنی، درجات بالاتر را بدست

بیاورند.

برای فعالیت های ورزشی بسیار راحت و مناسب است.

هنرجوی تکواندو را از دیگر رشته های رزمی متمایز میکند.

هنرجویان باید توبوکشان را تمیز و اتو کرده حفظ کنند. آنها باید اهمیت و ارزش تاریخی آن را درک کنند و با افتخار و احترام آن را به تن کنند.

فلسفه ی توبوک

بسیاری از آموزه های فلسفه ی شرقی، اساس تکواندو هستند. در این فلسفه بر توازن در زندگی تاکید زیادی میشود. بسیاری از افراد

نمی دانند که چنین فلسفه ای حتی در ساختار توبوک نیز رعایت میشود. سه شکل هندسی در توبوک بکار میرود: مربع )در آستین ها و

شلوار(، دایره )در کمربند دور کمر( و مثلث )در پیراهن و یقه ی ۷ شکل(. طبق نظریه ی یین و یانگ، سه جز اصلی عالم هستی و

سه شکل هندسی بکار رفته در توبوک معنایی مشترک دارند. شلوار نماد زمین است. کمربند، انسان بوده و قسمت بالایی آن که پیراهن

است، آسمان می باشد. شکل بی پایان کمربند )دایره( نشانگر دوره ی زندگی انسان بین زمین )شلوار( و آسمان )پیراهن( است. رنگ

سفید توبوک نیز نشانه ی پاکی لوح وجود تکواندوکار، صلح و آرامش است.

خاستگاه کره ای توبوک

خاستگاه دقیق هانبوک نامشخص است اما طبق اسناد این لباس در عهد سه امپراطوری )گوگوریو، شیلا و باک جه( مورد استفاده قرار

می گرفته. نقاشی های دیواری از آن عهد افرادی را نشان می دهد که یک شلوار و پیراهنی بلند پوشیده اند. “سوکیونگ” نویسنده ی

چینی در کتاب خودش “کوریو توکیونگ” مینویسد: “مردم در کشور گوگوریو لباس های سفید پوشیده و کمربندهای سیاه ابریشمی دور

کمر خود می بندند”. مقاله ای در روزنامه ی چوسان دیلی در ۰۳ آوریل ۰۳۳۲ نوشته بود که پرفسوری ژاپنی لباس مردانه ای با

قدمت ۱۲۲ سال پیدا کرده که به دوران سلسله ی چوسان برمیگردد. این لباس تاحدود زیادی شبیه هانبوک های معاصر بوده. هانبوک

بتدریج به همان توبوکی تبدیل شد که امروزه توسط هنرجویان تکواندو پوشیده میشود.

انواع توبوک

تکواندو فقط دو سبک دارد و هریک از آنها نیز یک نوع توبوک مخصوص خود دارد که کاملا از یکدیگر متمایزند. توبوک تکواندوی

سنتی )سبک هیانگ( دارای یقه ی باز بوده که قسمت چپ آن روی قسمت راست قرار میگیرد. در قسمت پایین پیراهن و آستین ها نیز

نوارهای سیاهی دیده میشود. توبوک تکواندوی مدرن )سبک پومسه( هم که لباسی آشنا برای همه است، یقه ای ۷ شکل داشته که گاهی

اوقات نواری سیاه دور آن می باشد. توبوک های تولیدی آدیداس برای تکواندو مدرن، دارای سه خط موازی سیاه روی شانه ها و سه

خط دیگر در کناره های شلوار هست.

 

هنر رزمی تکواندو در یک نگاه

رشته المپیکی تکواندو جزء آن دسته هنرهای رزمی است که به مرور زمان با تغییر تحولات اساسی روبرو شده است و ساختارهای آن به اقتضای زمان با تحولات قابل ملاحظه ای روبرو شده تا با خواست های عموم مردم منطبق گردد. به همین دلیل این هنر رزمی که امروزه جنبه های ورزشی آن مشهود تر از گذشته در طول سالیان اخیر همواره جایگاه خویش را میان قشر کثیری از مردم حفظ کرده علاوه بر حضور فعال در بعد قهرمانی، فراگیری اش نیز در سطح جهان رو به افزایش گذاشته است تا در حدود ۱۸۴ کشور عضو تشکیلات جهانی آن باشد.

 

این بخش ها تنوع سلیقه ها را پوشش داده و فرصت را برای همگان فراهم ساخته تا با آزادی عمل و مطابق ایده آل هایشان  به انتخاب بپردازند.

بر این اساس با هدف آشنایی بیشتر با این بخش ها به توضیحات مختصری از آنها و ویژگی هایشان می پردازیم تا گزینش بر حسب سلایق سهل الوصول تر شود.

کیوروگی (مبارزه):

لفظ کره ای کیوروگی به مبارزات جذاب و دیدنی تکواندو اطلاق می شود. مبارزات تکواندو نسبت به سایر رشته های رزمی از سطح حفاظتی ویژه ای برخوردار است و کارشناسان این رشته با بهره گیری از لوازم محافظ، امنیت و سلامتی را برای ورزشکاران به همراه آورده اند. بهره گیری از ساق بند، کاپ، لثه،  هوگو و کلاه توسط تکواندو کاران در مبارزات باعث شده تا آسیب های ورزشی این رشته در حد صفر باشد و کمترین مصدومیتی متوجه ورزشکاران فعال در تکواندو باشد. حفظ سلامتی در کنار کسب موفقیت در میادین قهرمانی جزء تاکیدات این رشته در بخش کیوروگی که پر متقابل ترین بخش تکواندو است، تلقی می شود. در واقع مبارزات تکواندو به نحوی طراحی شده است که ضریب آسیب دیدگی به حداقل ممکن تقلیل یابد و این امر استقبال کودکان و نوجوانان را در جهت انجام مبارزات تکواندو و رشد در بخش المپیکی تکواندو است افزایش داده است.

مبارزات تکواندو در ۳ راند ۲ دقیقه ای برگزار می شود و ورزشکاران در این زمان روی تشک مسابقه تکواندو که شیاپ چانگ خوانده می شود به قضاوت یک داور وسط و ۴ داور کنار برای کسب امتیاز و پیروزی به مبارزه می پردازند. مسابقات تکواندو در مسابقات تکواندو در سطح جهان از حساسیت بالایی برخوردار است و به همین دلیل همواره با حواشی خاصی همراه بوده است.

پومسه (فرم):

پومسه یا فرم بخش دیگری از تکواندو می باشد که در آن تکواندو کاران به اجرای تکنیک های این رشته می پردازند. در پومسه تکنیک ها بر اساس روندی که ترکیب شده است به ترتیب مورد اجرا در می آید که و ورزشکاران در یک مسیر مشخص تلاش می نمایند یک رشته تکنیک های استاندارد را به بهترین نحو ممکن به اجرا در می آورند. این تکنیک ها به طریقی به اجرا در می آید که به صورت طبیعی نیز کاربرد آن حفظ شود و اثر گذاری آن در برابر یک فرد قابل مشاهده باشد.

پومسه خود به دو روش استاندارد و ابداعی تقسیم می شود که در جای خود نیاز به بررسی دارد در پومسه استاندارد، ورزشکاران یک سری تکنیک های مشخص را به صورت متوالی و با نظم مشخص به اجرا در می آورند اما در پومسه ابداعی تکواندو کاران مجاز هستند که روال تکنیکی جدیدی را شکل دهند و از این حیث آزادی عمل و تنوع فرم های اجرایی در پومسه ابداعی بر طرفداران آن می افزاید.

تکواندو کار شرکت کننده در پومسه که پومسه رو نیز خوانده می شود فارق از مبارزه طلبی زیبایی های تکواندو را در قالب اجرای فرم های منظم و اصولی به نمایش می گذارند و اصالت این هنر شرقی را در ترکیب نمایان می کند. پومسه نیز با توجه به جذابیت های خاص خود مشتاقان فراوانی را به سمت و سوی خود جلب نموده است که با این وجود کره ای ها همچنان در این بخش حرف اول را می زنند.

هان مادانگ (شکستن اجسام سخت – دفاع شخصی – پومسه ایروبیک)

هان مادانگ که به آن تکواندو همگانی نیز می گویند، رویکرد متفاوتی با کیوروگی و پومسه را پی می گیرد و بدین لحاظ بخشی مجزا را شامل می شود. در هان مادانگ که فلسفه آن همگانی نمودن ورزش از طریق توسعه آن در کوچکترین جوامع یا خانواده است تلاش می شود تا سایر جذابیت های فنی تکواندو در قالبی خاص به مخاطبین ارائه شود. در رقابت های هان مادانگ بر خلاف مبارزه و فرم به جای اینکه بیشتر به کسب نتیجه توجه شود، بر افزایش تعاملات فرهنگی نژادی و قومی تأکید می شود تا باعث تقویت اتحاد و دوستی میان اقشار مختلف مردم گردد.

هان مادانگ به بخش های مختلف همچون هوشین سول یا دفاع شخصی و کیوک پا یا شکستن اجسام سخت تقسیم می گردد که البته پومسه ابداعی و پومسه ایروبیک نیز جزء این بخش ها می باشند. دفاع شخصی کاربردی که در هان مادانگ آموزش داده می شود امنیت هر ورزشکار را تأمین می کند و این امکان را فراهم می کند تا آخرین دستاورد های دفاع شخصی رادر قالبی ساده ارائه نمود. در کیوک پا یا شکستن اجسام سخت نیز روش های تسلط قدرت هر فرد بر اجسام سخت همچون چوب و سنگ آموزش داده می شود معیار کسب برتری در کیوک پا حجم شکستن اجسام است که شرکت کنندگان مسابقات در شرایط برابر به اجرای آن می پردازند. این بخش سایر علاقمندان را به تکواندو جذب خود می کند و از این لحاظ اهمیت فوق العاده بالایی برای اهالی این رشته دارد. در هان مادانگ پومسه به صورت استاندارد، ابداعی و ایروبیک به نمایش گذاشته می شود. در پومسه ایروبیک تکنیک های زیبای تکواندو همراه با موزیک و حرکات ایروبیک صحنه های زیبا و جذابی را خلق می کند که در همگانی و فراگیر نمودن تکواندو می تواند نقش مهم و بسزایی ایفا نماید.

 

تکواندو….راهی برای زندگی

ژنرال چوی هونگ هی، بنیانگذارتکواندو، می فرماید:  

تکواندواستفاده ی علمی ازبدن برای دفاع شخصی است،بدنی که باتمرینات شدیدجسمی و ذهنی به مرحله ای میرسدکه می تواندازتمام توانایی های نهفته درآن استفاده کند.اگرچه تکواندویک هنررزمی است،اما نظم،تکنیک هاو تمرینات ذهنی آن فقط وسیله ای برای برقراری کامل عدالت،شکیبایی،فروتنی،مصمم بودن و درکل،ساختن جهانی پرازصلح و صفاست وفلسفه ی تکواندو هم جزاین نیست.