خواص عسل برای ورزشکاران
ورزشکاران یونان باستان، برای شرکت در مسابقات المپیک، شربت عسل مینوشیدند و معتقد بودند که خستگی را زایل میکند، فرد را جوان و شاداب کرده و پیری را به تأخیر میاندازد.
عسل یک غذای بسیار پرانرژی است و هر 100 گرم آن حاوی 330 کیلوکالری انرژی میباشد. قسمت اعظم عسل شامل قندهای سادة گلوکز و فروکتوز میباشد که این دو قند، بدون نیاز به تجزیه و تبدیل، جذب خون شده و به سرعت در اختیار یاختههای بدن قرار میگیرند. یکی از تفاوتهای عسل با قند معمولی در سرعت جذب و انرژیزایی آن است. بنابراین در مواردی که شخص نیاز به آمادگی برای شروع یک فعالیت ورزشی و یا تجدید سریع انرژی از دسترفته بدن داشته باشد، نوشیدن شربت عسل بهجای شربت قند بسیار مؤثرتر خواهد بود. شربت قند حاوی ساکاروز و مالتوز است که از قندهای مرکب محسوب شده و هضم و جذب آنها کندتر از گلوکز و فروکتوز که قند ساده هستند، میباشد. قندهای مرکب نیاز به فرآیند تبدیل به گلوکز برای جذب و استفاده در بدن دارند. بنابراین دیرهضمتر و کم بازدهتر از عسل میباشند. عسل از لحاظ میزان و تنوع قند، بالاتر از همه کربوهیدراتها میباشد و در آن قندهای ساده (گلوکز و فروکتوز)، دو قندیها (ساکاروز و مالتوز) و قندهای پیچیده (دکستروز و لولوز) وجود دارند. قندهای گلوکز و فروکتوز در عسل به نسبت تقریباً مساوی وجود دارند. گلوکز بهسرعت جذب بدن میشود و جذب فرکتوز با کمی تأخیر انجام میشود. مقادیر کمتری از ساکاروز و مالتوز نیز در عسل وجود دارد که دیرتر جذب میشوند. به همین دلیل پس از مصرف عسل، انرژی آن به تدریج و در سه مرحله وارد خون شده و به مصرف عضلات بدن میرسد. این خاصیت عسل موجب میشود که میزان قند خون به یکباره زیاد نشده و فرد دچار عارضه هیپوگلیسیمی نگردد. به این ترتیب عسل نوشدارویی مفید برای ورزشکاران و خصوصاً کوهنوردان میباشد. ورزشکاران میتوانند 15 دقیقه قبل از شروع تمرین یا مسابقه و نیز در زمان استراحت بین راندها، یک لیوان شربت عسل بنوشند تا برای یک فعالیت عضلانی شدید، انرژی کافی داشته باشند. نوشیدن شربت عسل قبل از مسابقه و یا در حین آن، هیچ ممنوعیتی ندارد. بنابراین ورزشکارانی که نیاز به تأمین انرژی زیادی از طریق کربوهیدراتها و گلیکوژن دارند، میتوانند از این اکسیر شفابخش و معجزه الهی بهره کامل ببرند تا ضمن افزایش قدرت و استقامت در طول مسابقه، به سلامتی آنها هم لطمه نخورد.